Na een rustige nacht wildkamperen op de berg is het prettig wakker worden door het gerammel van bellen toebehorend aan een kudde geiten die op enige afstand van mijn kamp aan hun dagelijkse maaltijd bezig zijn. Eerst een koffie met croissant en dan kamp opbreken om mijn weg te vervolgen richting Zaros.
Het eerste stuk gaat nog verder omhoog, ben er nog niet, zou op 1650 m hoogte moeten uitkomen alvorens af te dalen. De markeringen ontbreken nog steeds, alleen af en toe nu ook weer een E4 bordje die soms op onlogische plaatsen lijken te staan, je ziet ze wel maar hoe er te komen is puzzelen. Op de top aangekomen even rustig aan want de watervoorraad is ver op. Wordt plots ingehaald door 2 Italiaanse dames die er een aardig tempo op na houden. Even gestopt, praatje gemaakt, ze lopen praktisch dezelfde route en kwamen ook vanuit Ano Asites. I will try to follow you deel ik ze mede dan hoef ik niet te navigeren op dit pad. In eerste instantie ging dit goed heb ze zelfs ingehaald tijdens hun eetpauze. Even later kwamen ze toch weer langs. De afdaling is erg lastig en traag door de steile helling en de ook hier losliggende stenen. Veilig onder aangekomen en blij dat het erop zit, water is nu volledig op. Als het goed is staan ergens verderop 2 grote watertanks met voldoende inhoud koel water, maar waar? Deze lifesavers staan verder dan gedacht langs het te belopen pad. Gelukkig is de inhoud ruim voldoende om de dorst te lessen met lekker koel water.
Eigenlijk was het de bedoeling geweest om deze plek de vorige dag nog te bereiken en hier de nacht door te brengen in de tent.
Na deze drinkpauze verder over een afdalende dirtroad welke eindigt bij het kerkje van Agios Ioannes Rouvas. Dit is tevens de ingang naar de Rouvas kloof vanaf de bovenzijde.
Even kwam de gedachte bovendrijven om hier nogmaals mijn kamp op te slaan alvorens aan de Rouvas kloof te beginnen. Gezien de tijd en het feit dat ik de Rouvas kloof reeds eerder heb gelopen moet het mogelijk zijn om Zaros voor het donker te bereiken. vanaf deze plek, dus kamperen gaat niet door.
De Rouvas kloof is prachtig, goed gemarkeerd met slechts een paar lastige passages maar zo mooi. Tijd genoeg zelfs nog een praatje kunnen maken met een Duits paar dat hier op vakantie is en het onderste gedeelte van de kloof achter zich hadden. Sehr schone schlucht. Ja maar naar boven toe nog mooier, oh wie weit ist das? Nou zou ik nu niet meer doen het is bijna donker.
De afdaling van de gehele Rouvas kloof eindigt bij het Votomos lake aan de rand van Zaros. Het fijne hiervan is dat je gelijk kunt aanschuiven bij één van de tavernas om te eten en drinken in een mooie en rustige omgeving. Mijn favoriete voorgerecht Fava staat ook hier op de kaart. Samen met kip/creme vormt dit een heerlijke maaltijd het dessert is gratis net als de raki.
Andere hikers schuiven ook aan en vragen welke kant ik op ga. Zij willen naar waar ik vandaan kwam. Op de Psiloritis ligt sneeuw waar ze doorheen gebaggerd waren, nu was ik toch al van plan om deze over te slaan dus dat komt goed uit. Wil de Psiloritis wel nog een andere keer beklimmen net als de Pachnes (Lefka Ori) maar dan met lichte bepakking.
Hotel geregeld bij de gelijknamige taverna aan het Votomos lake, dit ligt 700 m verderop makkelijk bereikbaar en is een oase van rust.
Na een heerlijke douche gaat ook hier meteen het licht uit.
Time: 10-6-2022 07:32:5 |
Duration: 10:49:40 |
Ascent/Descent:  512 m  1504 m | Distance: 15.60 km |