Plannen zijn er om gewijzigd te worden. De oorspronkelijke bedoeling was om naar Kallikratis te gaan, echter besloten om naar Frangokastello te hiken daar ik de zee weer wilde zien.
Komoot is in charge en maakt de route, wellicht geen E4 vandaag. Makkelijk begaanbare paden staat in de beschrijving, nu weet ik niet
wat Komoot hieronder verstaat maar makkelijk is het niet. Op de Frygana, de eerste en enige serieuze beklimming van de dag, ging het nog wel,
pad bergop is redelijk zichtbaar en goed te volgen (gemarkeerd) maar wel steil. Laatste stuk was vlak en bovenop het plateau van de berg de
rivierbedding volgen is de beste optie want markeringen ontbreken hier soms. Na passage van het onvermijdelijke hek nog een stuk verder langs de rivierbedding omhoog om uiteindelijk bij een vlakte met grazende schapen en geiten te komen. Dit laatste stuk was eigenlijk te gemakkelijk en ik had dan ook een donkerbruin vermoeden dat dit niet zou duren tot in Frangokastello. Dat klopte want vanaf het Manikas plateau gaat het steil omlaag naar Argoules en dan naar Skalotti via de aangegeven route van Komoot. Deze is me te link vanwege de afdaling in een kloof met flinke wind en een ongemarkeerd pad, navigeren met GPS dus. Bovendien wil ik in het donker niet in zo’n afdaling zitten.
Frustrerend is dat de zee en een plaats in de verte zichtbaar zijn maar niet bereikbaar vanwege genoemde oorzaken. Na ca. 500m afdalen besloten om terug te keren naar de grazende schapen en geiten die telkens op de vlucht slaan als je te dicht bij ze komt. Dit besluit betekent een omweg van ca 10 km om Manikas heen.
Captain Tom waar ik van tevoren een verblijf had geboekt op de hoogte gesteld dat ik vermoedelijk erg laat zou arriveren bij het appartement en
meteen een 2e nacht geboekt (no problem).
Omdat het begon te schemeren de verlichting erbij genomen. Geen overbodige luxe want donker is echt donker hier, geen sprake van
lichtvervuiling. Zonder mijn Petzl was het niet gelukt deze weg af te lopen, er leek geen eind aan te komen. Kilometers dirtroad, eindeloos lang maar verlaten van god en iedereen behalve de geiten die verwonderd kijken hoe een hiker hun rust komt verstoren. In de verte soms wat licht maar zelfs dat maakt het er niet beter op. Je denkt dat je er dan bijna bent of je doel nadert maar dat is niet het geval, deze weg slingert zich eindeloos door het landschap en is wellicht de langst durende weg die ik ooit ben afgelopen, althans dat lijkt zo! Tot slot eindigt dit pad in Skalotti waar het aansluit op de weg naar Frangokastello.
Mijn watervoorraad raakt op, niet prettig. Nog 1,5 km te gaan naar captain Tom en langs de weg een water installatie. Even kijken, er kwam in elk geval meer dan voldoende uit, de hele weg ondergespoten ermee en mijn waterfilter fles gevuld.
Kort na middernacht appartement van de Captain bereikt die allang in bed lag waarschijnlijk.
Captain Tom had de sleutel op de deur laten zitten maar was even zoeken naar de ingang van mijn kamer daar de indeling van het gebouw midden in de nacht niet helemaal duidelijk voor me was. Ging door de tuin en werd getrakteerd op een douche door de water sproei installatie voor het gras. Wel lekker trouwens.
Kamer gevonden, de raki stond al klaar. Hongerig en geen taverna meer open op dit tijdstip dus zelf instant macaroni gemaakt samen met de raki een prima combinatie.
Wat een tocht, deze ga ik niet gauw vergeten en eigenlijk niet voor herhaling vatbaar daar er andere alternatieven voorhanden waren, maar ja achteraf is alles makkelijk. Ondanks alles toch blij dat ik het heb volbracht en denk er nu nog regelmatig aan terug.
Time: 20-6-2022 08:45:5 |
Duration: 14:58:14 |
Ascent/Descent:  1313 m  1492 m | Distance: 32.51 km |