Ontbijten-roken-bezig op je telefoon en dat alles tegelijk … wow …. dat is pas multitasken, voor alle duidelijkheid ik was het niet 😉 Als ik Mercedes wil rijden…enfin kijk een paar dagen terug. Eerste stuk dus met een taxi dat wil zeggen van Zaros naar Fourfouras. Dit alles om de beklimming van de Psiloritis te vermijden. Met de kennis van nu had ik wellicht voor een alternatieve route te voet naar Fourfouras gekozen, maar dat is achteraf!
De start van deze etappe is dus in Fourfouras, na wat inkopen in de plaatselijke supermarkt onderweg.
Even buiten Fourfouras passeer ik de de ruïnes van Bizarri-Basilica welke vrij toegankelijk zijn, even een kijkje in het verleden nemen en dan verder.
Na enkele kilometers op de looproute een riviertje oversteken, dat levert uiteraard natte voeten op. Sokken wisselen in Lampiotes want heb geen behoefte aan blaren. Het valt op dat de schoenen veel hebben geleden in de bergen en ik maak me lichtelijk zorgen, hoop niet dat de trip eindigt door een verkeerde keuze van schoeisel.
Onderweg in deze omgeving veel barrel dogs aanwezig, wel is het zo dat de meesten alleen maar blaffen want bij benadering zijn ze best wel schuw.
In het boek staat helaas veel asfalt wat ook zo is. Het laatste stuk buiten Amari tot Elenes gaat over een E4 pad! Dit pad volgen is een kleine nachtmerrie doordat het lijkt te eindigen in de struiken wat niet zo is, markeringen ontbreken of zijn verwijderd? Hierdoor duurt zo’n tocht lang en roept soms frustratie op tegelijkertijd is dit ook uitdagend en na afloop wel bevredigend omdat je de weg toch hebt kunnen vinden.
Het stuk van Elenes naar Gerakari is daarintegen makkelijk te doen en levert nauwelijks problemen op. “Do you need a room“ werd er geroepen bij het passeren van Despina. Nu heeft dit adres geen beste naam had ik gelezen dus eerst maar een kijkje nemen bij het Alexander hotel iets verderop. No problem, hier is volop plaats, sorry Despina.
Na het inchecken eerst maar weer eens douchen en vervolgens eten, ordnung muss sein.
Vlakbij het hotel lekker gegeten bij Apsida, giant beans en Griekse kaas in bladerdeeg waarvan ik helaas de naam kwijt ben, dit alles met een Mamos bier een bijna perfecte combinatie. Als toetje de specialiteit van Gerakari oftewel kersen. Tenslotte dat andere “you know what this is” zei ze tegen me, denk het wel.
De start van deze etappe is dus in Fourfouras, na wat inkopen in de plaatselijke supermarkt onderweg.
Even buiten Fourfouras passeer ik de de ruïnes van Bizarri-Basilica welke vrij toegankelijk zijn, even een kijkje in het verleden nemen en dan verder.
Na enkele kilometers op de looproute een riviertje oversteken, dat levert uiteraard natte voeten op. Sokken wisselen in Lampiotes want heb geen behoefte aan blaren. Het valt op dat de schoenen veel hebben geleden in de bergen en ik maak me lichtelijk zorgen, hoop niet dat de trip eindigt door een verkeerde keuze van schoeisel.
Onderweg in deze omgeving veel barrel dogs aanwezig, wel is het zo dat de meesten alleen maar blaffen want bij benadering zijn ze best wel schuw.
In het boek staat helaas veel asfalt wat ook zo is. Het laatste stuk buiten Amari tot Elenes gaat over een E4 pad! Dit pad volgen is een kleine nachtmerrie doordat het lijkt te eindigen in de struiken wat niet zo is, markeringen ontbreken of zijn verwijderd? Hierdoor duurt zo’n tocht lang en roept soms frustratie op tegelijkertijd is dit ook uitdagend en na afloop wel bevredigend omdat je de weg toch hebt kunnen vinden.
Het stuk van Elenes naar Gerakari is daarintegen makkelijk te doen en levert nauwelijks problemen op. “Do you need a room“ werd er geroepen bij het passeren van Despina. Nu heeft dit adres geen beste naam had ik gelezen dus eerst maar een kijkje nemen bij het Alexander hotel iets verderop. No problem, hier is volop plaats, sorry Despina.
Na het inchecken eerst maar weer eens douchen en vervolgens eten, ordnung muss sein.
Vlakbij het hotel lekker gegeten bij Apsida, giant beans en Griekse kaas in bladerdeeg waarvan ik helaas de naam kwijt ben, dit alles met een Mamos bier een bijna perfecte combinatie. Als toetje de specialiteit van Gerakari oftewel kersen. Tenslotte dat andere “you know what this is” zei ze tegen me, denk het wel.
