Na een eerste mislukte poging om de grot van de elfen te vinden nu een nieuwe gewaagd. Betere voorbereiding en andere route doen wonderen. Deze keer op tijd vertrokken naar Selakano waar het startpunt ligt van deze hike naar de grot! De gekozen route voert deels over het E4 pad welke niet echt makkelijk begaanbaar is in deze buurt, Geiten, en schapen zijn in voldoende mate aanwezig, evenals hun overblijfselen in de vorm van botten en schedels verder gonst het van de bijen daar men hier aan intensieve bijenteelt doet en fantastische honing produceert. De hike is langer dan de GPS aangeeft maar dat is niet zo erg in deze mooie omgeving. Het terrein in Selakano forest is bergachtig dus veel klimmen en dalen, De trailpaden zijn wel gemerkt maar niet altijd even consequent qua naamgeving. Het is soms raden. De grot staat op het ene bord aangegeven met “Neraidogoula” op het volgende bord staat “Linaras” dat is dan weer de rivier die eronder doorstroomt dus de richting zal wel goed zijn! Het laatste stuk is onoverzichtelijk en lastig te vinden, je moet er de weg weten.
De redding is nabij in de vorm van een stel uit Chania die er vaker zijn geweest en uiteindelijk de juiste weg wijzen.
De afdaling naar de grot is begonnen, via een gespannen touw, bepaald geen overbodige luxe daar de laatste dalende meters tricky zijn.
Nou ja ingang, erg breed is die niet en zeker niet hoog. Schuifelen op rug of buik is de enige mogelijkheid om binnen te komen. Na een meter of twee worstelen is het mogelijk om enigszins rechtop te staan en verder te lopen. Het is erg koud en vochtig in de grot en donker. Wist dat er licht benodigd was om iets te kunnen zien dus dat meegenomen. Na de afdaling van de eerste kamer sta je dan in de hoofdkamer die erg groot lijkt te zijn maar het is niet goed op te maken of dit wel zo is, lichtdicht is het wel. Het plafond bevat stalactieten en de bodem is bedekt met klei. De rivier hoor je stromen en dat is ongeveer het enige leven dat er is. Na enige tijd rondlopen en foto’s maken is het tijd om terug te keren naar de uitgang. Dat is echter niet zo gemakkelijk als je niet hebt opgelet na de eerste euforie van het binnenkomen en vinden van deze grot.
Verdwalen?
Het probleem is, zoals al eerder opgemerkt, dat er werkelijk geen streep licht naar binnen komt in de hoofdkamer. De uitgang is niet zichtbaar en dat is niet fijn. En nu dan? Eerst nog wat rondlopen maar dat biedt geen soelaas want het ziet er overal gelijk uit
Garmin bracht uiteindelijk de oplossing. Gelukkig is er nog iets van een GPS signaal aanwezig in de grot waardoor het mogelijk was te navigeren en de juiste richting naar de eerste kamer terug te vinden. Hier kwam wel licht naar binnen en de weg naar buiten is hier wel zichtbaar. Pfff…goed afgelopen
Erg blij met dit avontuur , de weg er naar toe was niet altijd gemakkelijk (terug ook niet) maar toch gehaald . Selakano forest blijft een van mijn favoriete plekken op Kreta.



